Spotkanie z Ryszardem Szafirskim

W czwartek, 6 czerwca 2015 roku, niektórzy z członków Klubu spotkali się z legendą polskiego alpinizmu i himalaizmu – Ryszardem Szafirskim. Kiedy ja się zaczynałem wspinać w 1970 roku, Szafirski już był sławny. Miałem okazję go poznać krótko jakieś 40 lat temu – emanowała z niego siła i klasa sama w sobie. Dzięki Towarzystwu Kultury Polskiej, które go zaprosiło na spotkanie, odkryliśmy, że Szafirski mieszka ... w Albercie, a dokładnie w Trochu (po trochu dożywa w Trochu?).

Pan Ryszard doznał udaru mózgu jakiś czas temu, stąd jego narracja była nieco powolna, ale nie pozbawiona poczucia humoru. Pomimo tego nie sposób było nie pasjonować się jego przygodami. Jak na przykład wpadnięcie do szczeliny lodowej głową w dół, i bycie wyciąganym przez Heinricha przy pomocy, między innymi, ... sznurówek! Albo przerywanie pakistańskich ciąży przy pomocy ... multiwitaminy! Obejrzeliśmy też bardzo interesujący film o wyprawie na Malubiting, której Szafirski był kierownikiem.

Po prelekcji (cudos dla Towarzystwa Kultury Polskiej ze jej zorganizowanie) zebrani, szczególnie niżej podpisany, rzucili się, by zakupić książkę “Przeżyłem, więc wiem,” którą panu Szafirskiemu pomogła napisać, Bardzo Znakomita, Klaudia Tasz. (www.tasz.pl)

Przy okazji, z Wice-Prezesem, wciągnęliśmy na Członka Klubu parę nowych osób, takich jak Bardzo Znakomity pan Jacek Maciaszczyk ...

... o którym chodzą słuchy, że taksówką dojechał do Patagonii, i jego Piękną Zonę (tych nigdy w Klubie za dużo), Bożenę.

Nowym członkiem Klubu został też pan Jarek Szczot (niestety nie zrobiłem mu zdjęcia), który w przeciwieństwie do większości z nas, jeszcze się  .... na prawdę! ... wspina! 

Innymi słowy, wyjątkowo udane spotkanie! Przyjemne wrażenie zrobiła też na mnie ta wyremontowana salka w Domu Polskim. W taki otoczeniu określenie “salonik TKP” ma sens. 

(pr)